Over Gloria Friedmann

Gloria Friedmann is vooral beeldhouwer, maar ook installatiekunstenaar, performer, schilder, tekenaar, videokunstenaar en fotograaf. Ze is autodidact en vertrok in 1977 naar Frankrijk. Drie jaar later werd ze uitgenodigd om deel te nemen aan de Biënnale van Parijs en in 1987 voor Documenta 8 (Kassel).

Het opzettelijk veranderlijke aspect en de bijtende geest van haar aanpak combineert ze met ernst en zinloosheid, die ze cultiveert op een manier die zowel geleerd als grappig aandoet. In de vroege jaren 80 kreeg ze erkenning door haar installaties en performances over de ‘niet-menselijke’ natuur. Zo komt Winterlandschap (1986) voort uit een poëtisering van het lexicon van de minimal art als die van de Arte Povera. Met ruwe en onconventionele materialen, ironie en parodie ontwikkelt Friedman een geheel eigen logica.

Gloria Friedmann was op ARTZUID in 2019 met drie beelden vertegenwoordigd: Et moi, et moi, et moi, La Polymorphe en Everyday robots. Het zijn bastaardvormen van mens en dier.

Al lang voordat het actueel was, was Friedmann erg bezorgd om te verbanden tussen de mens en zijn omgeving aan te tonen. En dat niet alleen door de klassieke dialectiek, zoals natuur versus cultuur, maar ook door het weergeven in materiele vormen. Matrix (2015) is daarvan een goed voorbeeld. Het is een weinig gracieuze en antropomorfe vorm die – misschien – zwevend of op het punt van vallen staan, en een zware bol draagt. Het is te zwaar voor een individu, te groot om te dragen.

Behalve in Duitsland en Frankrijk exposeerde ze ook in Moskou. Friedmann woont en werkt afwisselend in Aignay-le-Duc en Parijs.