Meer over de kunstenaar

John Bock studeerde in Hamburg en is multimediakunstenaar. Bekendheid kreeg hij door zijn film- en videowerk, installaties en theatrale performances. Daarin werkt hij vaak samen met internationale acteurs, vanuit zijn woonplaats Berlijn.

Een voorbeeld van zijn absurdistische beeldtaal is FischGrätenMelkStand voor de Temporäre Kunsthalle (Berlijn). Een bizarre en spannende omgeving voor presentaties van zo’n veertig kunstenaars, met een omgekeerd blokhutje en een verbrande pizzabodem hangend aan het plafond.

Sinds 1991 creëert hij handgemaakte of opnieuw gemodelleerde objecten van gevonden materialen, die als symbolische settingen fungeren voor zijn ‘lezingen’. Deze zijn opgedeeld in scenes, waarin acteurs, popsongs of klassieke muziek een rol spelen. Hij performt met kleding, huishoudelijke apparaten en plastic diagrammen, ter illustratie van zijn wiskundige verklaringen. Deze ‘lezingen’ worden grotendeels opgenomen op video, die vervolgens worden geïntegreerd in een installatie. Na afloop blijven de objecten op het podium achter en vormen zo een theatrale collage.

In een absurdistisch filmpje schetst John Bock met een razendsnelle jump cut-montage een beeld van een kok die de controle over zijn eigen creatie verliest. Hij wordt belaagd door rolmopsen, met ketchup besmeurd en er komt een weerzinwekkende spaghetti tot stand.

Bock paste in 2013 zijn licht absurdistische kijk op de wereld toe op de Hindelooper Kamer die sinds 1881 in het Fries Museum is ondergebracht. In de 19^e eeuw werd deze kamer gezien als een icoon van authentieke Nederlandse oercultuur. Tegenwoordig is het juist een icoon van culturele dynamiek: elementen uit andere, verre landen die mensen zich eigen maken en op hun beurt weer doorgeven. Hij had solotentoonstellingen in onder andere New York (MoMa), Berlijn, Bazel en Londen en nam verschillende keren deel aan de Biënnale in Venetië en Documenta in Kassel.

Voor ARTZUID 2013 maakte hij het kunstwerk Wopper-Pi-Bean.